SPOTKANIE Z SAMYM SOBĄ – WARSZTAT FRANZA RUPPERTA
W pierwszej połowie grudnia miałam okazję wziąć udział w seminarium prowadzonym przez prof. Franza Rupperta. Jego książki przeczytałam z dużym zainteresowaniem i bardzo cieszyłam się na możliwość osobistego kontaktu z autorem. Na seminarium Franz Ruppert dzielił się swoja koncepcją, a następnie poprowadził warsztaty ustawieniowe.
Franz Ruppert jest profesorem psychologii na uniwersytecie w Monachium i psychoterapeutą. Rozwinął teorię i metodę terapii Berta Hellingera w model pracy z traumą wielopokoleniową. W jego koncepcji widoczne jest połączenie teorii więzi z psychotraumatologią, co daje nowe możliwości wykorzystania ustawień do celów terapeutycznych. Franz Ruppert wydał wiele książek, w których opisał uwikłania dziecka w nierozwiązane traumy rodziców, głównie matki. Na język polski przetłumaczono dotychczas:
- Symbioza i autonomia. Trauma symbiotyczna i miłość bez uwikłań, Czarna Owca, Warszawa 2012,
- Wczesna trauma. Rozpoznawanie i uwalnianie, Virgo, Warszawa 2016.
Pragnienie bliskości z jednej strony, z drugiej zaś dążenie do autonomii towarzyszą nam przez całe życie. Niezaspokojone potrzeby symbiotyczne dziecka mogą przerodzić się w traumę symbiotyczną. W książce Wczesna trauma. Rozpoznawanie i uwalnianie Franz Rupert pokazuje, jak za pomocą ustawień rozpoznawać i leczyć traumy symbiotyczne. Korzysta z praktyki terapeutycznej 16 terapeutów pracujących jego metodą.
KIM JESTEM
Franz Ruppert mówił o tym, że gdy się rodzimy, mamy dużo siły, energii, ciekawości świata, ale często zaczynamy życie, nie będąc chcianymi takimi, jacy jesteśmy. Mamy służyć oczekiwaniom rodziców – być tacy, jakimi oni chcą, abyśmy byli. Często jest to wynikiem wcześniejszej traumy rodziców – matka próbuje trzymać dziecko przy sobie i nie pozwala mu się rozwijać. Rezultatem jest trauma tożsamości – nie możemy rozwinąć tego, czym jesteśmy, co oznacza, że aby pozostać w relacji z rodzicami, musimy zrezygnować z siebie. Aby przetrwać, rozszczepiamy się wewnętrznie, w wyniku czego straumatyzowane części naszej psychiki pozostają z dala od świadomości. Objawem takiego rozszczepienia jest na przykład brak emocji, wtedy wyrażamy się głównie w mówieniu i myśleniu.
Jest jednak nadzieja. Nadal pozostaje wewnątrz nas coś, co jest zdrowe, mamy dostęp do tej zdrowej części psychiki. Dzięki temu w procesie terapii możemy wyjść z traumy. Praca metodą ustawień, którą rozwinął Franz Ruppert, pokazuje, jak uwolnienie od dziecięcej strategii przetrwania, wynikającej z traumy symbiotycznej, otwiera dostęp do własnych, pierwotnych uczuć. Wówczas osiągamy też dostęp do intuicyjnej wiedzy: co jest dla mnie dobre, a co nie, czego tak naprawdę chcę, dlaczego i po co żyję.
Jeśli nie przepracujemy traumy symbiotycznej i nie dotrzemy „do siebie”, w relacjach z ludźmi (również bliskimi), poprzez nasze strategie służące przetrwaniu zawsze będziemy patrzeć na to, co inni robią albo czują, czyli punkt odniesienia nie będzie w nas, tylko w innych osobach.
DROGA DO PRAWDZIWEGO JA
Praca profesora Rupperta przez ostatnie lata ewoluowała, obecnie nazywa on swoją metodę Spotkaniem z samym sobą lub Ustawieniami tożsamości.
To jest jak droga do naszego prawdziwego Ja (w odróżnieniu od skonstruowanego Ja). Bez dostępu do naszego prawdziwego Ja nie wiemy, co się tak naprawdę wokół nas dzieje. W strategii myślimy „to ma być tak i tak”, ślepo powtarzamy wzorce. Tylko z naszym prawdziwym Ja możemy zrozumieć i poczuć, co jest dla nas dobre, a co nam szkodzi. Nie jest łatwo powrócić do kontaktu z naszym Ja, ale tak naprawdę jest to w życiu najważniejsze. Jeśli chcemy być w kontakcie ze sobą, musimy odrzucić stare wzorce, dziecięce pragnienia: „chcę być kochana” czy „chcę mojej mamy”. Uzdrowienie jest procesem – najpierw (na przykład w pracy ustawieniowej) możemy zobaczyć niewłaściwe schematy postępowania, uznać je i… zostawić za sobą. Wtedy dopiero możemy iść dalej i rozwijać się.